Carmina Latina Epigraphica: incipitario
A B C D E F G H I L M N O P Q R S T V Z
[...]e [...]a uitae [...]tantem
[...]e fouebat I[...]
E Ponto mihi gen[s], artem docuit me Musa
[...]e uiuo et genitore recessit
Eae qu(ae) a me meruit moriens non ipsa
[...]eat ant[...] a[...]
Ecce do[mus] d(omi)ni que ducit [ad atria celi:]
Ecce sacerdotum tenuit qui iura sacerdus,
Ecce sub hoc titulo sita sunt Soteridis ossa:
[E]dideram munus m[irabile m]ense [N]ou[embri]
[...]edit uitam, sacra uictum Romaque nomen.
Effigiem ca[rae mihi con]iugis, Albula l[ympha,]
[Eg]o adhuc adole[s]cens feci [monumentum mihi].
Ego hic iaceo mecum simul Quinticus h(ic) s(itus) e(st)
Ego memini quonda[m] crissasse puellam
[Eg]o quae iaceo fatis sum rapta sinistris
Ego quomodo potui feci nunc filium meum
Egregiis caelum meritis non posse neg[ar]i
Egregius fidei, sanctus mitisq(ue) sacerdos,
[Egregius puer atque Titi lib]ertus habebar,
Eheu quos fletus retinet crudele sepulcrum.
[...]eilniiabo pribatus luci in [...]
[...]elius aeterna [...]
Emeritae quantum damnato corpore uitae
En, dea, en praesens, semper comitata tribunal,
[En f]ormonsa domus domino ueneranda futura
[En hoc in tumulo requies]cit innoc(ens) Pros[per?]
[...]en libi
En perfecta cito Baiaru(m) grata uoluptas
[En] sum Liber Amorq(ue) deus et pulcher Apollo
[...]ena
Ennodius uatis lucis rediturus in ortu
[...]en[...]nosq[...]iec[...]
[Eo] cupidius perpoto in monumento meo,
Ephesia Rufria ma[ter et coniux bona]
Epyfania te[git hic tumulus, quam] funere duro
[ ]era parua notat
[... ] erat annus
Erat [...]bus aestas
Ereptam e gremio qum ia[m sibi posceret Hymen
Ereptam uiro et matri mater me Ter[ra recepit,]
Ereptam uolucrem Cupido luget.
Erepti fatis h(ic) s(unt) c(oncordibus) atris.
Ereptus fato est Aquileiae, Tiburi natus.
Ergo domus aeterna nobis hic erit,
[...] ergo mamm[osa ...]
Eripuit nobis unde uicensumus annus
Eruntque meliora i[...]mse[...]ros uixi seruat
[...]es[...]
]Es[...]
Escipe(!) qu(a)e ferimus manibusque libentes feliciter
Escipe que ferimus felicia munera Libe(ri).
[Esse]t si, genitor, nobi[s sub]stantia larga,
Est hoc monimentum Marcei Vergilei Eurysacis,
Est homo non totus, medius sed, piscis ab imo.
Est in secessu montis sub rupe cauata
Est pietas natique hoc auxisse uidentur
Et amicis uixi [et i]nimicis bo[nus]
Et gelidae cursu minu(erunt) quaerere silua(m).
Et iacet hic talis, qui numquam fraudibus iste
Et prae dolore animo spopondit naui[gio i]mponui[...]
Et quae rara fides tori[s habetur,]
[...] et qui nascentur ab illis.
Et si digna tibi non sunt haec carmina, frater,
[Et te, terra, precor leuiter iaceas] super ossa,
[Et te, Terr]a, precor leuiter [super] ossa residas,
Et te, Terra, precor leuiter super ossa residas,
Et tu quae dederis, sit tibi terra l(euis).
Et tu qui uiuis: es, [bib]e, lude, ueni.
[Et uixi satis et genui] feliciter et rem
[...]eti[...]
[... ]etia manus
Etsi u[ino]su(s), bibo [c]aldu(s) et remedio mi [sum?]
Eu qu(a)ntus dolor est amissa coniuge cara.
Euasi effugi. Spes et Fortuna ualete,
[... Eu]carpiae [... si]ne cr[imine semper]
Eucerus hic situs est Auletio cantor ubique.
Eufrosynus simplex uerusque fidelis amicus
Euodus hic sit[us est. Ni]ce miserrima fecit,
Euphrosyne pia docta nouem musis philosopha.
Eus tu uiator, ueni hoc et queiesce pusilu.
Eutitia hic felix fideli morte quiescet
Eutreptus iustis bis senos cursibus annos
Eutropium hic, Chr(ist)e, tuum uirtute probatum
Eutychis, u[t] pa[r e]st, [trib]uit tibi natus [hono]res
Ex quo mundus habet musarum munera noua
[Ex]celsum dominum men[t... ]
[Exegi fu]nus tristis de coniuge tanta
[Exegit u]itam florente Cinegius aeuo
Exemplo boni operis docuit cunctos uiam salutis,
Exemplum Matrona sita est, qua fama loquetur
Exemplum periit castae, lugete, puellae.
Eximia specie iacet hic Priscilla puella,
Exitium paraui [e]t (i)am tunc uiuo,
Exquirens pietas tectum decorare sacratum
Exsultate pii lacrimis in gaudia uersis
Externis natus terris monimenta locaui,
Extinctum puerum crudeli funere plango:
[Extremum d]iem carpunt Litora et Prenestina
[... ] extructor templi quo corporis artus
Exul Arimaspes hac Martis in arce quiesco;
[...] exultaretis ubi inprobus ne musa rem do[...]