41. ad Bernardum

Humanae sortis vitio sic cuncta feruntur,

      Vt post candidulam stet nigra saepe dies.

Nil here me fuerat, Bernarde, beatius usquam,

      Nil hodie infelix me magis esse puto.

5

Quaeris tam subiti causas fortasse doloris?

      Quae promisit heri, tunc mihi Xandra negat.