Tifernate in beatam Mariam Virginem

Testo base di riferimento: V. Corbucci, 1935

Cura dell'edizione digitale: Barbara Zlobec


Virgo decus coeli, virgo sanctissima, Virgo

      Quae super angelicos es veneranda choros,

Tu niveas formosa rosas, tu candida vincis

      Lilia, tu vultu vincis et astra tuo,

5

Pura columbellae similis; quam lactea vestit

      Penna, nec in toto corpore menda sedet.

Quas tu non longe praecellis virgo sybillas?

      Quae tibi conferre denique nimpha potest?

Tu mater dilecta Dei, tu sponsa vocaris,

10

      Praecipua tantum virginitate places,

Quae licet aedideris dictu mirabile Christum.

      Attamen ut fueras, intemerata manes,

Per te nostra caro, meritis ita foemina fulges:

      Est immortali conciliata Deo.

15

Tu sacrum templum, tu fons uberrimus ille es,

      Cuius inexhaustam detrahit unda sitim.

Imus ad aethereas te nos interprete sedes.

      In coelum per te virgo patescit iter.

Auxilio, Regina, tuo non ullius arma,

20

      Nullius horremus, te vigilante, minas,

Tu clipeus, tu thorax, et tu mortalibus unum

      Praesidium miseris, perfugiumque pates,

Cum malus assidue mortales raptor oberret

      Esuriens pavidas, ut lupus ambit oves,

25

Tu facis insidias eius vincamus, et artes

      Tu rapido tutos a Flegethonte facis,

Tu precibus supplex nunquam cessantibus oras,

      Vt nati fiat mollior ira tui;

Ni facias adeo, passim cravere nocentes,

30

      Funditus humanum deleat ille genus,

Tu pia sperantes in te non deseris unquam,

      Tu vacuas clemens non sinis esse preces,

Tu das optatam languenti saepe salutem,

      Eripis e duro carcere saepe reum.

35

Te vocat in partu mulier, te miles eamdem

      Subvenias quaerulo saucius ore rogat,

Saepe procelloso iactatis aequore nautis

      Dirigis in portum stella serena ratem,

Erigis afflictos, aegris solatia praebes.

40

      Saepe venis terra, saepe vocata mari,

Tu morbos diramque famem bellumque coerces

      Exigis a terris pestis et omne genus,

Hinc votiva tuis ponuntur munera templis

      Quae sita sunt virgo milia multa tibi:

45

Nemo per haec tutus, sine te deserta viator;

      Nemo per hoc pelagus te sine: sospes erit.

Et quoniam claudis portas: et pandis Olympi

      Et quia tu talis: et quia tanta potes.

Fer precor auxilium virgo sanctissima nobis:

50

      Et servatricem porrige quaeso manum.

Illisa est scopulis fundoque impacta carina:

      Nec sine te navis currere nostra potest:

Nam nisi pro solita tu nos pietate misellos

      Foveris: ad cuius confugemus opem?

55

Edidit hoc carmen donum tibi virgo Tifernas

      Cum Pius in Petri sede, secundus erat.