12. ad Perotum antistitem Sipontinum
et Cornelium Bononium certantes inter se
de epistola Plinii ad Titum Vespasianum

Observent docti doctos, venerentur, honorent.

      Postulat hoc Phoebus Pieridumque chorus.

Iungat amicitiam virtus pallorque Minervae,

      Mulceat officiis ac pietate pari.

5

Enkyklopaideian dicemus Pythagoream,

      Namque mathematicis notior esse solet.

Nos doctrinae orbem facimus disquirere verum

      Ac virtute frui, tum decus omne sequi,

Laedere nec quemquam factis dictisve protervis.

10

      Pacis amatorem nam decet esse virum.

Obtrectare nefas, verbisve incessere quemquam,

      Nam male pro dictis pessima verba cadunt.

Secreto loquitur si Plinius, omnia vultis

      Pandere? Sed nocuit garrula lingua seni.

15

Illius obscure si lusit epistola, vestras

      Virtutes vultis commaculare probris?

Alter in alterius iactat convicia mentem,

      Quisque sui famam vindicat ingenii.

Solvere sed tanti est aliena aenigmata vobis?

20

      At laus Oedipodi convenit ista magis.

Anthermum Hipponax quod amaris strinxit iambis

      Causa subest. Turpem sculpserat ille prius

Et dedit effigiem cunctis spectare cinaedis

      Notior ut vatis rursus imago foret.

25

Si gener infidum transfixit felle Lycamben

      Abnuerat thalami foedus et ille sui.

Vos, igitur, clari Graia Latiaque Camoena,

      Desinite his odiis sollicitare animos,

Absistat stomachi fastus, deferveat ira,

30

      Absit et ambitio prorsus et invidia.

Sumite fraternam mentem, certate benignis

      Officiis, crescat conciliatus amor.

Tertius accedam vobis. Nam Palladis artes

      Connectunt sanctae foedus amicitiae.