Gregorio Correr carmina, 6

Testo base di riferimento: A. Onorato, 1991

Cura dell'edizione digitale: N. Ruzzenenti


6. idem Nicolao Vicoli fecit epithaphia

Parnasi antistes, Phoebi venerande sacerdos,

      Musarum interpres, hic, Nicolae, iaces.

At non exiguo tegitur tua fama sepulchro:

      Terminat Italiane finibus illa quidem.

5

Ecquid ubi aspicies Nicolai nomina, lector,

      Deesse viro, laudes forte querere suas?

Ne quaeras quod habet, numquam sine laude ferentur

      Et studia et mores et benefacta viri.

Scrutator veterum studiorum, Nicole, cultor,

10

      Hospes amicitiae, semper amate bonis,

Hic te, defunctum curis mortalibus atque

      Confectum senio, patria terra tegit.

Qui priscas artis longo revocavit ab aevo,

      Qui studia et mores, hac requiescit humo.

15

Expectas nomen Nicolai? An protinus ipso

      De titulo nosti, nomina si sileant?

"Qui colitis sacros fontis veterumque reperta,

      Este mei memores: nam meruisse iuvat.

Tusco me genuit celebris Florentia patre

20

      Et Nicolaus eram, Nicola progenies".

Hoc tegitur saxo Nicolaus, Nicola proles:

      Cuius ope Lacio lingua latina redit,

Cui pudor ingenuus mentemque animumque sacrarat

      Iusticiaeque soror, non violata fides.

25

Musarum antistes, studiorum candide iudex,

      Hic, Nicolae, iaces, Nicola progenies.

Ecquid apud superos curae est (si talia tangunt

      Caelestis aminas) lingua latina tibi?

Parnasi antistes, Phoebi venerande sacerdos,

30

      Hospes amiciciae, semper amate bonis,

Scrutator veterum studiorum, cultor honesti,

      Musarum interpres, hic, Nicolae, iaces.