Ugo Mezzabati epistola, 1

Testo base di riferimento: C. Foligno, 1906-07

Cura dell'edizione digitale: Cristina Zanatta


1. Hugo ad Lovatum

Si vestri genium nostra ditione tenerem,

Atque suum possem iugulum pandere falce,

Sic anime quoniam generose struxerit arcem,

Que timet incursus hostiles impetus, omnis

5

Quamque ferit ventusque quatit, modicamque quietem

Morbus habere sinit; iuro quod Iuppiter, astra

Qui regit altitonans cum coniuge, colla tueri

Vix queat illius, viridi quin terque ligati

Prepetis ad caudam truncari rupta iuberem.

10

Spiritus, hercle, tuus robusto corpore claudi

Dignus erat, proprias quo posses promere vires,

Anxietate carens, morbique resistere marti.

O procul a nobis scirem pulsare dolores

Ac servare tuum luibus sanum corpus, amice!

15

Ilia quippe tui semper sine cladibus essent

Floreretque viri virtus sanissima tanti.

Id queo dumtaxat sublimes voce sodalem

Solicitare deos, ut sanum corpore servent

Dilectumque mihi fraterno more Lovatum;

20

Vt paciens sufferre velit quodcumque deorum

Numina prestiterint; solita pietate misertus,

Quo deus ignoscat tabem quoque tollat ab illo.

Ac recolat natura sagax virtutibus addit

Quod super vitium tribuit cum commoda cuique,

25

Dapsilis illa mali confert incommoda plura.

Te deus ornavit multis virtutibus, altum

Ingeniumque dedit, posuitque sub ordine miro

Plurimaque vobis impendit dona Minerva;

Corporea specie vulgo quoque dives haberis;

30

Sed fragilis quivis tua scindit carbasa flatus.

Parce dolere nimis, aversis prospera pensans;

Nec peregrinus agas languens tellure forensi

Atque tuum prefer lucris et corpus honori.

Mollius, ut fertur, nostri sub tecta iacemus,

35

Gratior ac reliquis uxoria dextera servit.

Suscipe metra tuus que destinat Vgo, Lovate,

Ipse cupit quantum seque valere: vale.