1. Leonardus Dathus ad Pontificem Maximum

Magnanime princeps, me piis coram viris

Longe probas, dolesque fortunam meam,

Dum tam adeo desertus iaceo languens humi

Sed templa si vacant, nihil memor es mei,

5

Si peto quod in spem non diuturnam excidat,

Caput excutis. Quid ego? qua vertar, miser?

Probatus algeo, tot annos atria

Secutus obsequio, spei plenus tuae.

Durum est, Pater, durum, Pater, durum malis

10

Tantis premi, ludique tam longa mora;

Nec te decet, Pastor, nisi et pium fore

Et pascere anxiam tuam iam dudum ovem.

Quod si foves, ut spero, nec pateris diu

Horrere Dathum, mox meam ad laudes tuas

15

Quam tendo grandi spiritu audies chelym.