Maffeo Vegio epigrammata 2, 31

Testo base di riferimento: Nicolle Lopomo, 2010/2012

Cura dell'edizione digitale: K. Škraban, 2020


31. EPITAPHIVM EOI EQVI

Hic tegor, ecce, meo domino tam carus, Eous,

      Carus Bucephalas quam fuit ipse suo.

Qua saltem cupidi contristabuntur amantes,

      Et dira et certe mors miseranda mea est.

5

Vidi olim, visam optavi, optatamque secutus

      Sum frustra, miseri more furentis, equam.

Forte fuit puteus multis celatus ab annis,

      Flumineis tantum tectus harundinibus.

Hic ego, dum mea me fert impetuosa libido,

10

      Ex alto praeceps margine ad ima rui

(Non aliter vasto terrae est absorptus hiatu

      Cum curru et iunctis Amphiaraus equis).

Idem qui rapuit, me conservavit, et idem

      Hic locus exitium praebuit, hic tumulum.

15

Nunc vos, amentes caecique, videtis, amantes,

      Quam vestra est magnis subdita vita malis!