6.

AD CAMBIVM ZAMBECCARIVM

Quod scribam teneros, Cambi, miraris amores,

      Qui soleo reges quique referre duces.

Haec levia et magno censes fugienda poetae;

      Vt repetam tragicum carmen, ut arma mones:

5

Digna mones certo, sed priscos consule vates,

      Consule qui faciles composuere sales:

Quid cecinit Naso? Blandi quid Musa Properti?

      Lesbia, tu, Sappho, tuque, Tibulle, places;

Clarus Callimachus; placuerunt scripta Catulli.

10

      Hi tamen et flammas et cecinere iocos,

Quidque, ut praeteream reliquos, Maro, gloria vatum,

      Quid cecinit? Lusus scripsit et ille leves.

Mox sese ad silvas et rura atque arma recepit.

      Si dicit pecudes, an Maro pastor erat?

15

Sive viros atque arma canit, num bella gerebat?

      Si scribit fruges, nunquid arator erat?

Sic igitur Plautus miraeque Terentius artis

      Essent convivae, leno et uterque foret;

Sic plerique alii quorum praeconia vivunt,

20

      Quis studii et famae scribere suasit amor.

Multa canunt docti quae non videre poetae,

      Quae sua non novit dextera multa canunt;

Verum illud sapere est et dignum laude perenni:

      Quod non viderunt lumina, Musa videt.

25

Damnamus porro, nos non laudamus amantes

      Insanos. Lege me, quisquis amare fugis:

Quicquid id est - neque enim nostro est in carmine crimen -

      Perlege: iam monitis obsequor ipse tuis.