7.

AD LAELIVM

Nulla meas mulcent curas solatia, Laeli,

      Cui praeter Musas caetera tristia sunt.

Immo, etiam quae me totiens fovere canentem,

      Aonides, vatem destituere suum.

5

Hoc mihi, ut iratae fierent in carmina Musae,

      Restabat, rursum hoc unde gravarer erat!