22. in laudem eiusdem

Vivet Meonides Tenedos dum stabit et Ide,

      Dum rapidas Simois in mare volvet aquas.

Claraque precipui vivent preconia vatis;

      Quare nefas ausus voce furente cadat.

5

Ille cadet tenuesque furor vanescet in auras

      Et stabit grai nobile vatis opus.

Nil potuit tanto mors seva nocere poete,

      Quem vivum virtus, carmen, ymago facit.

Ergo dum silices et dens patientis aratri

10

      Depereant evo, carmina morte carent.

Cedant carminibus reges regumque triumphi,

      Cedat et auriferi ripa beata Tagi.

Vilia miretur vulgus, mihi flavus Apollo

      Pocula castalia plena ministret aqua.

15

Vna dies satis hominum delere labores,

      Vatibus at certe morte carere datum.

Pascitur in vivis livor, post fata quiescit,

      Tunc suus ex merito quemque tuetur honor.

Ergo etiam cum me supremus adusserit ignis,

20

      Vivam parsque mei multa superstes erit.