Enea Silvio Piccolomini epigrammata, 40

Testo base di riferimento: A. Van Heck, 1994

Cura dell'edizione digitale: Federica Giacomin


40. in Thimelem

Bis tibi (quis taceat?) consul trigesimus instat:

      Nubere uis, Thimele, coniugiumque petis.

Tres tibi sunt dentes, duo solum in fronte capilli,

      Debile formice crusque colorque tibi est.

5

In cerebrum fugere oculi: subeunte tenebra

      Inde uides quantum noctua mane uidet.

Pectus habes rauce quod habent estate cicade

      Fronsque rugosa, quasi sit stola crispa, tua est.

Sunt similes mamme, quas texit aranea telis,

10

      Quale tuum est os, sic crocodillus habet.

Vtque rauennates conclamant undique rane,

      Sic garris: ques te ferre, maligna, queat?

Illud oles, quod olere uiri sueuere caprarum,

      Ossa cuti nigra cingis iniqua parens.

15

Augusto friges medio, semper tibi bruma est,

      Ignea ne pestis te regelare queat.

Quid prurit? Prurire lapis uel frigida possunt

      Ossa: uirum cineri queris habere tuo?

Vxorem quis te, quis te nisi mortuus optet,

20

      Vt secum in tumulo sepeliare suo?