5. in mundum

Cur me, munde, uocas? Cur me spe pascis inani,

      Cui nihil est certi perpetuique boni?

Forma diu nulla est, pereunt splendorque nitorque

      Nec uires possunt corporis esse diu.

5

Quid mihi diuitie, quid ue alta palatia prosint

      Regnaque, si nequeunt tollere mentis onus?

Stulticiam et morbos et curas regibus aufer

      Et ne cogantur, dum uocat hora, mori,

Assit honor semper maneatque potentia longum,

10

      Nulla uoluptatis tempore uis pereat:

Tunc ego te dicam magnum fatearque potentem

      Militiam cupiens et tua castra sequi.

Sed te ceca regit uario fortuna labore

      Nec lux quid pariat crastina nosse potes.

15

Desine blanditiis homines accersere falsis:

      Stat seruire Deo, qui bona certa dabit.