7. in Cinthiam

Cinthia, pro meritis que reddam premia tantis,

      Quot mihi iam clauso suggeris, alma, die?

Nunc ego per tenebras et per stabula alta ferarum

      Cogebar longas nescius ire uias.

5

Forsitan abruptas cecidissem pronus in alpes

      Aut ego iam rapidi preda leonis eram.

At tu, que nostros miserata es, Cinthia, casus,

      Obuia noctiuage lampadis igne uenis.

Qua sit iter, qua sint manifesta pericula monstras :

10

      O ego quas possum reddere, luna, uices ?

Efficiam semper tibi sit, dum forte laboras,

      Qui superet sonitu carmina dira suo.

Inde tua expediam prestanti numina uersu,

      Qualia nocte iuuent, qualia luce patent.