13. ad deas aquarum

Nymphae, carus amor fugit hinc: vos currere ad ortus

      Incipite et Venetam correvocate meam.

Et te cymba, precor, nostrum quae ducis amorem,

      Quam modo puppis aquam nunc tua prora secet.

5

Cymba, redi subito; nam te rediisse iuvabit:

      Lignea quae modo sis, aurea puppis eris.

Fluminaque ad proram veluti nunc saxa rigete,

      Vt redeat lasso remige cymba suo.

Nymphae, carus amor fugit hinc: vos currere ad ortus

10

      Incipite et Venetam correvocate meam.

Dicite Hamadryades et rustica numina clament:

      "Clausum iter ad Venetos, clausum iter ad Venetos".

Semper Hamadryadum coluit qui templa puerque

      Navit qui latices saepius ipse fui.

15

Exclament omnes et concava saxa vocabunt:

      "Clausum iter ad Venetos, clausum iter ad Venetos".

Nymphae, carus amor fugit hinc: vos currere ad ortus

      Incipite et Venetam correvocate meam.

Tu, Neptune, velis extollere ad astra procellas,

20

      Territus ut fugiat nauta pericla maris,

Aut tenui astrictum mare sit glacieque geluque,

      Vt neque sit remo nec via tuta pede.

Tunc tibi, Neptuno, niveum mactabo iuvencum:

      Gnosia, si libeat, Gnosia vacca cadet.

25

Nymphae, carus amor fugit hinc: vos currere ad ortus

      Incipite et Venetam correvocate meam.

Te, Venus, humanos superant si fata dolores

      Adversa, in saxum si mea membra rigent,

Oro, animam e nostris fugientem siste medullis,

30

      Neve anima primum corpus inerme ruat.

Sed praesens facilisque meo succurre dolori;

      Corruet ante tuos candida vacca focos.

Nymphae, carus amor fugit hinc: vos currere ad ortus

      Incipite et Venetam correvocate meam.