Giovanni Marrasio carmina varia, 2

Testo base di riferimento: G. Resta, 1976

Cura dell'edizione digitale: F. Boschetti


2. responsio ad Leonardum Arretinum
de laudibus et numine Gaii fontis

Non opus est Scithicum senibus disquirere fontem,

      Quo sub demersis prima iuventa redit.

Siccus apud Scithiam per saxa latentia repit,

      Funditat et limphas ante Senense forum.

5

Hic situs in media fons est argenteus urbe

      Et tumulus vivis ossibus ille meis.

Phoebus ab Eoo roseas quom solvit habenas

      Mane, videt Gai lumine fontis aquas.

Quaecumque hos latices haurit, quaecumque liquores,

10

      Et calet in primis et iuvenescit anus.

Vidi ego, Nestoreos qui iam transiverat annos,

      Summersum iuvenis membra referre senem.

Sed si forte meis tete iuvenescere sentis

      Versibus, his limphis uda papyrus erat:

15

Non versus fecere mei, nec inepta poesis,

      Sed quibus aspersus saepe libellus aquis.

Fons hic exornat iuvenes urbemque Senensem;

      Numen habet: laqueos, retia, mella, iocos,

Sanguineos arcus, pharetram flammasque, sagittas

20

      Deposuit Gaio candida fonte Venus.

Hac satus ulterius nec vult volitare per auras:

      Exuit hic pennas deposuitque faces;

Per turres tantum volitat nec moenia nostra

      Egreditur; fessus fonte Cupido sedet.

25

Algentes ardent et sunt in amore furentes,

      Quam primum biberint pocula dulcis aquae.

Huc, Leonarde, veni, sacros hausture liquores:

      Sic iuvenis fies, sic in amore furens.

Postquam marmoribus gelidoque in fonte resedi,

30

      Plena fuere mihi corda furore gravi.

Vellem divini raperent mea corda furores

      Ad quos me hortaris, dive poeta, tuos.

Sed ne intemperiae dubito mea pectora vexent,

      Ridiculum ut dicar qualibet urbe caput.

35

Si manifesta meam rapiet vesania mentem,

      Prima salus gelido mergere fonte comas.

Nam quem Gorgoneum primo appellare poetae,

      Hunc fontem Gaium tempora nostra vocant.

Cruda voluptatis si quid mea verba tulerunt,

40

      Carminibus nostris si qua libido fuit,

Laus omnis Veneri detur, omnis gloria fonti:

      Quos cecini versus, hos mihi dictat aqua.

Quid tibi collibuit me inter numerare Tibullos?

      Credo meas nugas captus amore probes.

45

Si te ego descripsi priscos superare poetas,

      Me, licet immensus, numquam fefellit amor;

Nec quia laudarit decepta est lingua, sed illa

      Nescivit laudes, accumulare tuas.

Postremo, ne longa trahar per devia, sacros

50

      Hic superat fontes numine, melle, ioco.

Huc, Leonarde, veni, suaves hausture liquores:

      Sic iuvenis fies, sic in amore furens.