Fabrizio Genesio elegiarum libellus, 17

Testo base di riferimento: T. De Marinis, A. Perosa, 1970

Cura dell'edizione digitale: S. Di Brazzano


17. de modico ornatu muliebri

Sericiis aliae villis ornentur et auro,

      Quae paucis forma deficiente placent:

Non oculos oculis capiunt sed amictibus illae,

      Aut siqua a gracili gemma pependit acu.

5

Viderit has quicunque auro laetatur aperto

      Et semper quisquis rura paterna colit:

Non ego purpureum soleo spectare colorem,

      Sed siquis niveo fulxit in ore decor,

Siquis in ore decor fulxit, satis ille superque est,

10

      Signa nec ornatus exterioris amat.

Non aurum capiti posuit Peneia Daphne,

      Illa tamen Pythium cepit amore deum;

Nec fuerant niveo preciosa monilia collo

      Nec tua purpurei palla coloris erat,

15

Oscula dum petiit iuvenis venator Orion

      Amplexusque simul, casta Diana, tuos;

Nec mea gemmato sese ornat Leucia limbo

      Et placet Elphitheo protinus illa suo.

Si sedet illa domi flavos neglecta capillos

20

      Et minuit plenas Palladis arte colos,

Exuperat varios quaecunque ornata lapillos

      Gesserit aut fulvo quae tegit aere comam;

Incedat si forte aliis immixta puellis,

      O quantum tenero lucet in ore iubar!

25

Scilicet experta est siquid natura valebat,

      Cum facit eximium nobilis artis opus.

Lucifer in summa posuit sua lumina fronte,

      Inde oculi Veneris cum Iove sidus habent;

Candida purpureo modice gena tincta colore est

30

      Et rosa muriceis cernitur orta labris;

Respondet collum, respondet amabile corpus,

      Respondent capiti caetera membra suo;

Balsama cum multo spirat redolentia nardo,

      Spirat nectareos semper ab ore sonos:

35

O liceat si perpetuum superesse decorem

      Nec noceat formae longior hora tuae!

Sed ruit et certo veniens mors invida cursu

      Praeripit auspiciis inscia vota suis:

Nos modo dum nostro viridis nitet ore iuventa,

40

      Non pudeat laetos asseruisse iocos.