Hecatosticha quarta
Valla, vide ne dum cunctos in proelia poscis
Incautus pereas ac fias fabula vulgi.
Pontifices regem non erubuere deorum
Affixisse cruci dum terras incolit hospes;
5
Num parcant Vallae, dederis si criminis ansas,
Qui Christo peperere necem? Si vera locutus
Morte dedit poenas, quoniam non grata tulisset,
Praemia quae Vallae reddentur digna susurro?
Si Constantinum minus illa dedisse probaris
10
Quaeque dedisse volunt dono decreta priorum
Silvestro, quocunque satus sit tempore tandem,
Fare, tuis fiat quae tandem iniuria musis?
Num fortasse tibi causam mandavit iniquam
Hic novus Augustus fieres ut iuris aviti
15
Quaestio? Quo tandem sub iudice prisca iacentis
Caesaris orator possis defendere iura?
Forsitan Alphonsus rex inclytus arma ministret
Quis valeas tanto caput obiectare periclo?
Nam nec lege queas contendere: iusque piumque,
20
Auribus obstrusis, dicentis verba capesset
Ridebitque tuos si non mulctabit elenchos.
Linque sacerdotum curae quaecumque probare
Debet sola fides, non ipsa scientia saecli,
Ac Phoebo te redde patri fontemque frequenta
25
Pegasus Aonii quem fodit vertice montis.
Hic tibi Castalidum redeunti passibus aequis
Occurret veneranda phalanx mediumque locatum
Dulcisono citharae mulcebit carmine doctae.
Eloquio, quo multa vales, contende potenti
30
Et quale felicem possint tibi reddere vitam
Calle, sagax, inquire pio, quencunque paratum
Scis animis geminum. Quid enim tibi tanta laborum
Profuerit ratio, si te nesciveris ipsum?
Sit tibi certa quies; litem fuge, amice, malignam
35
Invidiaeque luem, ne dum contendere verbis
Ipse paras, patiare nefas et tristia facta:
Iudice nam pravo superant mendacia verum,
Et vis iura premit. Stultum est contendere frustra,
Nec damnosa placet victoria. Valla, quiescens,
40
Vive tibi, populi metuens aurasque minasque.
Tu nec Aristoteli parcis, Ciceronis adulter
Et status et ratio dicendo saepe videri
Si solet. An ne alius tibi quisque doctior illo,
Aut hoc eloquio melior videatur in orbe?
45
Stoicidas plerunque libet ridere severos,
Qui mortale bonum statuentes altius omni
Ingenio, frustra laudis praecepta ferebant.
Si medium secteris iter, tibi tutius olim
Incedas. Homines simus, non numina caeli
50
Ridicuium sane quod nos, aetate minores
Nec virtute pares, ullos damnare velimus
Quos tot saecula probent, quos totus laudibus orbis
Efferat. Hinc livor, Laurenti, fulminat atrox
Teque petens moresque tuos, in corpore naevum
55
Pulchro etiam minimum damnat vesania vulgi.
Doctus es ingenioque bono: fac cura laborque
Et studiosus amor laudes accedat ad istas;
Et tum quosque proba censor reprobaque disertos
Ac doctos, sed sic ne te quoque fugerit illud:
60
Quod das, lance tibi reddetur protinus aequa.
Non aliud certe cunctos, Epicure, perosos
Te fecisse reor, quam quod dum caetera carpis
Nomina doctorum sensumque et scripta virorum,
Cunctos iure tuis fecisti laudibus hostes.
65
Natus id aetatis, cui iam prudentia rerum
Multarum callensque peritia debet adesse;
Quur ea non noris tibi quae conducere possint?
Disceptare nimis fugito; dialectica temne
Garrula cum populo; sparsim tua seria perge
70
Mellifluis condire iocis: nam torvus et asper,
Dignus erit, Ditis famulus qui terreat umbras
Dixeris. At nequeo verum tacuisse: iuvare `
Si te vita nequit, stimulat si nomen et aura
Festinasque mori, praestat super aequora vectus
75
Aegyptum Turcosve petas Aframve Tyneta;
Hic te vera decet Christi miracula cunctis
Atque fidem memorare piam finemque malorum
Vitae afferre tuae. Nam te mox ignis et enses
Circunstent famamque ferant, quam nulla tacebunt
80
Saecula, continuo qui fias incola caeli.
Nam Constantinus, Silvestri dona vel usus,
Aut evangelion qui confecere priores,
Talia quaeque tibi nullas infundere luces,
Sed tenebras, mi Valla, queant loetumque pacisci:
85
Namque sacerdotum furor est insanus et ingens,
Argenti siquis loculos atque otia vitae
Desidiosa pigrae vel qua ratione vel astu,
Dimminuisse velit. Potius cape digna relatu,
Quae resonante canas cithara campove pedestri
90
Per spatiosa trahas et pulchra volumina lustrans.
Alphonsi nam bella tibi tot maxima regis
Regnaque parta manu, pulchris tot gesta triumphis
Proelia Magnanimi, clarum tibi nomen in aevum
Omne ferant, haec sume tuo monimenta labori
95
Ac laudi. Quod si Mavortis forsitan horres
Fulmineas acies et formidabile vulnus,
At cape virtutes tranquilli principis, omni
Dicendi quas laude canens scribensve, parabis
Immortale tibi famae decus, omnia vincens
100
Quae se censuerat Croesus fecisse beatum.