Panormita Hermaphroditus 2, 25

Testo base di riferimento: D. Coppini, 1990

Cura dell'edizione digitale: Ketty Peruch


25. ad Memmum de partu Lutiae nymphae

Cum modo per dominae vicum mihi transitus esset,

      Haec ego pro nympha parturiente precor:

"Nunc age, nunc, Lucina, meae succurre puellae,

      Quae parit atque aliquem iam paritura deum est.

5

' Ah, dolor! ', en clamat, supplex tua numina poscens,

      Vocibus et lacrimas addit amara suis.

In me, dii, luctum dominae transferre velitis,

      Etsi me miserum non minor angor habet!

Quid cessas? En, diva, tibi laus maxima, si tres

10

      Incolumi nympha restituisse potes!

Hei mihi, ne superi, si in te mala forte rogarim,

      Audierint, votis et cruciere meis!

Parcite moratam, superi, laesisse puellam

      Et facite ut veniant in caput illa meum.

15

Quin vereor neu te dudum Venus effera vexet,

      Sicque tua poenas impietate luas.

Cernis ut ultricem durum est offendere divam:

      Ergo tuo mitis sis facilisque proco!

Quid tardas, Lucina? Veni faustissima nymphae,

20

      Lenis, io, nymphae, prospera diva, veni!

Postmodo solennes certe tibi construet aras

      Imponetque tuis menstrua thura focis".

Haec ego. Sed, quoniam dea sit tibi promptior, oro

      Ipse tuas praestes, splendide Memme, preces.

25

Nil dubito quin, flore dato votisque peractis,

      Exolvet partus molliter illa suos.