1. quod spreto vulgo libellum
aequo animo legat, quamvis lascivum,
et secum una priscos viros imitetur

Si vacat a patrii cura studioque senatus,

      Quicquid id est, placido lumine, Cosme, legas.

Elicit hoc cuivis tristi rigidove cachinnos

      Cuique, vel Hippolyto, concitat inguen opus.

5

Hac quoque parte sequor doctos veteresque poetas,

      Quos etiam lusus composuisse liquet,

Quos et perspicuum est vitam vixisse pudicam,

      Si fuit obsceni plena tabella ioci.

Id latet ignavum volgus, cui nulla priores

10

      Visere, sed ventri dedita cura fuit;

Cuius et hos lusus nostros inscitia carpet:

      O, ita sit! Doctis irreprehensus ero.

Tu lege tuque rudem nihili fac, Cosme, popellum;

      Tu mecum aeternos ipse sequare viros.