Pietro Odo carmina, 3

Testo base di riferimento: M. T. Graziosi Acquaro, 1970

Cura dell'edizione digitale: Daniela Marrone


3. clarissimo viro Carolo Arretino
cum commendatione salutem

Laudatos probitas facit

Et doctrina viros lumine prospero;

Aeternos probitas facit

Et doctrina viros omnia saecula.

5

Virtus qua tua dos nitet

Et dos ingenii splendidior tui,

Quae te diis superis parem

Perfectis studiis efficere incalet,

His, inquam, meritis tuis

10

Multo partus ager fenore nobilis.

Olli sunt segetes novae

Spicis fertilibus falce secabiles,

Olli sancta Ceres favet

Semper flava suis muneribus recens,

15

Et non vult totiens boves

Redduci nitidis vomeribus sibi,

Vt nunc, ceu alii solent,

Discindas solidum cespitibus solum,

Nunc culto melius agro

20

Committas agili semina dextera;

Hic liber tibi vepribus

Et rubis semel et vomere sautius

Quicquid vis tritici tuis

Addit pollicitus laetior horreis.

25

Est fundo nemus undique

Multa conspicuum gentibus arbore;

Hic laurus pululat virens,

Hic quercus solidis roboribus caput

Attollit magis in dies,

30

Hic succinta comas pinus, hic esculus,

Hic buxus facilis sono,

Hic ilex suibus grata, Ceres, tuis.

Non desunt etiam sacrae

Luco fructiferae Palladis arbores,

35

Hirtae castaneae minus

Nec fagus superans vertice caeteras;

Hic quoque violas polo

Ridentes aliis floribus invenis.

Nam leni strepitu tuae

40

Silvae perpetuis aura subest aquis,

Cui numquam manus invida

Vastantem poterit subdere circio

Late flammifero rogum

Et certe minus instare securibus,

45

Aut ferro poterit malo

Praeduris quoniam roboribus viget.

Illi non oberit suis

Aestas caumatibus soleque fervido,

Non semper gelidis hyems

50

Ventis et nivibus turgida et imbribus

Aut multi fuga temporis.

Aut mundo variae scaeptra tyrannidis

Quam nunquam feriet minax

Iratus valido fulmine Iuppiter.

55

Hanc nam polliciti dei

Et doctrina tibi cum probitatibus

Semper germine nobili

Stare, at cum foliis usque virentibus

Ingens quod tibi, Carole,

60

Laus est, nec deerit gloria clarior.

Nam vates caneris novus

Vndam Pierio Castaliam in iugo

Plenis sumere faucibus

Semper virgineo saeptus ab agmine,

65

Idcirco Latii precor

Arretine, pater, laus, honor et decus

Aeterne ingenio tuo

Et nostri merito gloria saeculi,

Qui te ceu decuit colunt,

70

Inter discipulos me numeres tuos;

Quod si sic erit, ut peto,

Reddaturque tuis id mihi litteris,

Susceptus videar deo

Antris Maeoniis gratus Apollini

75

Haurire et sitiens aquas

Optatas videar fonte Heliconio.

Vnum te precor ac precor,

Postremumque velim, ast immo prius velim

Vt Cosmo, celebri viro,

80

Commendes animam terdecies meam.