67. ad Appium

Quis furor ereptam fletu vexare sororem

      Atque supervacuo fata dolore queri?

Non lacrimis revocanda soror nec fletibus ullis

      Flectitur inferni ianua nigra dei.

5

Indefessa ratis semper nova pondera sentit,

      Ducitur et nigro semper onusta lacu.

Aeacus innumeris licet urnam impleverit umbris,

      Vmbras non fessus gaudet habere novas.

Hac rate vecta soror, hanc illa admissa per urnam,

10

      Et fixum cunctis illa peregit iter.

Tu quoque, sed sero, similem patiere ruinam

      Et Latia ad infernas umbra trahere domos.

Ipse ego seu sero vel sim cito raptus: iturum

      Protinus excipiet nigra carina caput.

15

Pone modum lacrimis: fuerit sat habere nepotes,

      Pignora quos, Appi, certa sororis habes.