4. ad Marcinicum flumen laureie

Qur Marcinicus undis rubet

Causa est amori ustus suos

Evulsit oculos vir furens.

Est sanguis actus lacrimis

5

Vtrimque sit mixtus color

Sic semirubet unda ipsius

Eversi in amnem parvulum.

Heros fuit Truullii;

Discurrit apud agros proce

10

Qua tempe Roncea sinuit.

Here procacis sic memor

Lambit humili impulsu sata.

Nimphe recordare iuvat

Que cor suavis devoret.