Domenico Silvestri epistolae, 13

Testo base di riferimento: R. C. Jensen, 1973

Cura dell'edizione digitale: S. Di Brazzano


13. domino Zanobio da Strata dum laureato

O nimium felix patrie qui cernere casus

Noluit adversos tantosque audisse tumultus

Atque acies vidisse pigras et murmure vulgus

In dubio rumpi, venturaque tristia signans

5

Auguria et patriam lacrimis gemituque dolores

Testantem, errantemque malum, ipsamque sub isto

Tempore casuram, validas dispergere vires

Fugit et in predam rapidis prebere tirampnis.

Libertas violanda dolet; iam iamque fugandam

10

Aspicio et priscum tempus lugere luentem.

Namque ego te servam video, Florentia, vinctam,

Heu genetrix, animosque tuos religare solutos.

Libera tu poteras quondam tua ducere lora

Et currus agitare tuos sine compede; solus

15

Heu tuus ibat equus campoque ferebat aperto

Gressus, et nulla poterant obstare vaganti.

Hec olim dum rectum mater maturumque regebat

Consilium, patrie dum civis habebat amorem,

Dum comune bonum, dum premia parta dabantur

20

Cuique sua, et dum fama viris pro laude manebat

Iustitia et virtus. sed dissuetudine ius est

Ablatum et nostra fas omne recessit ab urbe.

Istorum cepere vires iniusque nephasque;

Precipue dominantur opes; sitis ipse monete

25

Alligat humanas mentes; soror altera secum

Alterius usura malis vexilla recludens

Virus habens, simul ambe urbes populosque capessunt.

Hic tenor urbis erit; ficta sub veste videtur

Rem patrie recte gerere. et sub nomine tali

30

Retia pretendit numis bona publica predans.

Alter ut inspirat tacitum de corde venenum

Invidus et claram sotii caligine famam

Ipse nigrat gaudetque suos errare dolentes

In lacrimamque dare quod non lacrimabile sentit.

35

Ex quo multa quidem pariter discordia cives

Occupat et cunctos geminis conplectitur ulnis.