Anonimo di Sulmona fragmenta, 3

Testo base di riferimento: G. Pansa, 1912

Cura dell'edizione digitale: Federica Giacomin


3.

Siste precor cupidis animae pars altera nostrae,

      Flectere me praecibus Bartolomee tuis,

Non ego sum rigidis natus de cotibus ullis,

      Nec mea perdurus pectora sanguis alit,

5

Sed venio natus placidis aquilanis ab oris

      Sunt ubi natura dulcia corda viris,

Et tibi preradiat tam clare florida virtus,

      Vt superet ferrum qui tibi dona neget,

Possem utinam facile iustis occurrere votis

10

      Meque autore tibi posset abire sitis,

Vnde petit sacros sitiens aurire liquores,

      Non ego sum fluvius talibus uber aquis,

At licet exiguus fons sit redimitus ab undis

      Has tamen exiguas munera parva damus,

15

Verum his non poteris ceptum complere furorem

      Sed poteris quo tu clarius ire cupis,

Nam audeo, est animus lucos invisere sacros

      Sunt ubi pegasides que loca amena tenent,

Hic nemus effundit gelidis in vallibus umbram,

20

      Perpetuo semper frondis honore virens,

Terra viret passim contecta recentibus herbis

      Et variis gramen floribus ornat humum,

Hic volant semper circum supraque sonore

      Organa quae superant dum modulantur aves,

25

Vernus adest aer placidi indulgentia caeli

      Non calor hic urit frigora nulla vigent,

Non leo non thigris serpens non horridus ursus

      Hic manent, volucris quem necis urget amor.

Fons medius scaturit vitro lucidior alvo

30

      Hec tamen effudit quas tenet uber aquas,

Pegasus hunc rupit Tabo qui gorgonis ortus

      Huc volat et duram tum pede rupit humum,

Inde trahit subitum rupta tellure liquorem

      Atque medusei pes fuit hudus equi,

35

Aspicit has undas ammirans una sororum

      Convocat et turbam talibus orsa procul.

Huc soror, o dii, cunctae properate sorores

      Ferte simul celeres ad nova facta pedes,

Conveniunt omnes fontem venerantur ad oram

40

      Advolat et Phoebus vix stupefactus aquis,

Ast ubi se immittit subiti ammiror fontis

      Sumite nunc animos numina Phoebus ait,

Dicite iam laudes olim geminabitis innos

      Suscipiat primo nunc pia sacra liquor,

45

Sistite et in girum tremulam vincite choream,

      Et simul incepit ipse movere liram,

Fit sacer et totum subito vulgatur in orbem

      Fons novus ac illum rite iuvare viros,

Qui cupiam cantu gesta alta referre virourum

50

      Sic placuit Phoebo qui favet ingeniis,

Huc usque accurrit fama iussuque parentis

      Cum cuperet celeber ire per ora virum,

Caliopea suum produxit et Orphea natum,

      Bellerofonteis huncque rigavit aquis

55

Ennius huc ivit Grandevus et ivit Homerus

      Virgilius, Gallus, Naso Tibullus eunt

Denique quisquis erat quondam percussus amore

      Meonium sacros hos petiit latices,

Hoc nemus has undas opus est petere, non me,

60

      Non ego, Musarum turba iuvare potest,

I, pete, virgineum patriis helicona relictis

      Terris ingenio consule Amice tuo,

Ibis et ereptos tendens ad sidera montes

      Perque datum paucis ire iuvabit iter,

65

Nam tibi per divum vultus afflabit eunti

      Aura levis sensum languida membra fovent,

Ast ubi tu clivum montis petiveris alti

      Egeris et celeres in iuga summa pedes,

Tunc poteris certos per prata recentia gressus

70

      Tendere et ad doctas ire per arva deas,

Quo simul hac veniens faciles venerabere divas

      Ingenioque petes munera grata tuo,

Hae tua cum norint exposcere vota liquores

      Incipiam primum carmina sacra loqui,

75

Inde velut mos est veteri servatus ab aevo

      In tua nativus consulet ora liquor,

Preterea niveis albescent tempora victis

      Hinc tibi sacrato laurea serta dabunt,

Tunc tibi scribendi subiecta erit alta potestas

80

      Grandia sive velis sive minora loqui,

Tunc tibi Virgili † ornare coturno

      Fas erit et Naso tu novus alter eris,

Tuque elegos demum concedis culte Properti,

      Cinthia dum faciat carmina culta sibi,

85

Et fama suum referes sub sidera nomen

      Nil deerit tamen, dulcis Amice Vale.