Anonimo di Sulmona fragmenta, 2

Testo base di riferimento: G. Pansa, 1912

Cura dell'edizione digitale: Federica Giacomin


2.

Hinc fluit ac illinc rauco cum murmure rivus

      Vlterius miscet quas scidit amnis aquas,

Et locus in medio gelidis circumdatus undis

      Caluditur: hic multo gramine terra viret,

5

Hic varii rident herbarum in culmine flores

      E quibus immensus undique spirat odor,

Hic veniunt et apes blandoque celsa susurro,

      Gramina depascunt oreque mella legunt,

Altaque preterea blandam dat populus umbram,

10

      Grata quies fessis sed modo blanda mihi,

Hinc ego de ripa video sub gurgite pisces

      Ad lapidis iactum currere sepe simul,

Quid faciam? Quid confert hec mihi tanta voluptas

      Ni quis letitiam senserit esse mihi?

15

En dabit ac turtur residens sub frondibus altis

      Quid mihi conducat: nam canit, ipse canam.

Cantabo et nostram capies Battista salutem

      Que venit a gelido carmine missa solo,

Et quum rigidus civilia munera tractas,

20

      Pone supercilium, namque tabella iubet,

En ego nudato consisto corpore ripa

      Et comites nantes protinus ipse petam,

Aspice me salientem ut lucidus excipit amnis

      Aspicias saltu spumet ut unda meo,

25

Iam tumidas undas ferioque trahoque lacertis

      Et mea nunc iacto brachia mille modis,

Hic sitiens extu decedit turba volucrum

      Hinc et pisces concava saxa petunt,

Hec Battista legens oculisque videre putabis

30

      Sic mihi letitia gratior amnis erit.