Giovanni Quatrario bursa exilii, 31

Testo base di riferimento: G. Pansa, 1912

Cura dell'edizione digitale: Federica Giacomin


31.

Vade meus quod limen amas titubasque libelle

      Non est ulterius quod revocere lari,

Quod dubitas video et forsan dubitare necesse est

      Ante diem ne sis iussus abire domo

5

Alterius redeas calamo vel pumice fossus

      Invidie referas consita tela dolis

Mors instat crebro feriens rapimurque potentes

      Ingnotus mecum ne moriaris amo,

Sectus enim partes quondam trasmissus in omnes

10

      Tutus eras at nunc cuntus adire times

Nec mirum macula dudum pars una nigrabat

      Nunc eadem totus ne maculere times

Clausus abi caveas vectem concesseris ulli

      Donec adoctando suscipiare viro

15

Inde quod es nosses illius gratia tutum

      Aut edet populis vel rediisse volet

Multa tibi parcet clemens nam pictor adactus

      Pissidibusque natans fingere iusta nequit,

Sic lacerum ingenium libris requieque remotum

20

      Fas erit et venia non caruisse sua,

Nec pudeat cum sis moles tenuissima tanto,

      O placeas domino parvule magnus eris

Nostra petat siquis prosunt quod facta legendo.

      Temperet ut felix et sua quisque miser,

25

Nunc ego cuatraria degebam civis in ede

      Oppida nunc profugus plura videre premor.

Illic letus eram zephiros moderabar aventes

      Quatenus hic possum subtraho vela nothis.

Vivimus a neutra dudum quoque morte sepulti

30

      Fas et iura meos non rapuere dies.

Sed sumus in tuto quamquam iactemur et insons

      Cum stabit mundus quo volo stabo loco.

Dic datus in montem patulum, sed factus ubique es,

      Vix tremula hic potui te cumulare mora

35

Scismate cum pravo periit Regina Iohanna

      Noster sceptra tenet Gallicus ense petit.