Giovanni Quatrario bursa exilii, 21

Testo base di riferimento: G. Pansa, 1912

Cura dell'edizione digitale: Federica Giacomin


21.

Vos sacer ecclesie generosus cardo beate

      Alloquor Vrsinis edite Thoma bonis,

Quem generis virtus duplicis quecumque vigebat

      Condecorant, clari quo memorantur avi,

5

Se tibi commendat talos demissus ad imos,

      Quem reor in clauso pectore verus amas.

Cuius habes vite documentaque certa vetuste,

      Nec leviter credis se didicisse nefas.

Quem tuus insequitur, non ausim dicere quisnam,

10

      Victa tuo reverens lingua stupore silet.

Mentior insequitur, nam si sic nempe perirem,

      Pulsus ab hoc alio spiritus orbe foret.

Nomine non scripto qui sim tibi nota docebunt

      Vulnera, que patior plus bonitate malo.

15

Si bonus est bonus, ast hodie quoque cunta retrorsum

      Cernimus et verri fama Catonis inest.

Multa quidem pectus querimonia tunderet istud,

      Preterit possent si remeare dies.

Si velut in silvis frondes reviresceret etas

20

      Inque caput nostre fas foret esse vie.

Nulla sed est fati pietas nullasque renigrat,

      Quas semel albavit temporis imbre comas.

Colchidis anguivole medicamina ficta fuere,

      A quibus in senibus pulsa iuventa redit.

25

Omnia non sic sunt, retulit ceu compta poesis,

      Floribus obductis poma beata tegit.

Hei michi quid patior quonam mens optima sevit

      Sidere, quis nostro vomere cultus ager?

Credo ego si steriles libie versemus arenas

30

      Bobus ab exhaustis tantula messis erit,

Terra venena ferens lolio non redderet angues,

      Si mentita foret germina nulla daret,

Sit deus o nimium nostros periisse labores,

      Orrea pro steriles evacuasse locos.

35

At mihi seminibus nascuntur monstra, chelidri

      Aspis, et in nostram spargitur ydra necem.

Aureus Esonida vervex infensus abisset,

      Si seges ista satis dentibus alta foret.

Pulsus Agenorides thebas fundasset eisdem,

40

      Seminibus noster si sibi certet ager?

Certe ego credebam tanti laus esse perennis

      Nominis, ac contra, iusta querela ferar.

Plus voto rapior, video, percussus iniquo

      Vulnere, non quovis limite sistit equus.

45

Desistam, meliora deus qui nostra ministrat,

      Vota velint ratio qui mea ceca videt.

Minois in rostris agitanda est causa sed ista

      Si careat digno terra maligna foro.

Terribilis Minos animas qui territa omnes

50

      Visus, et in sevos sevior ipse viros

Illic liber agit purgantem semina vannum

      Quo male respuitur queque maligna seges,

Cunta reformabunt meliores malleus, incus,

      Et requoquet verus nostra metalla focus,

55

Non es sub tenui tute celabitur auro

      Ars oculos hominum non latet ulla dei,

Hactenus ista pater, meliores nabimus undas,

      Gratior in nostram sibilat aura ratem.

O mea spes nostro nascenti dicta libello,

60

      Qui exilii forsan Bursa vocatus erit,

Tempus adest vacuum fervescant otia musis,

      Sextus ab officiis ius eliconis agas.

Debet in ingenua studium vigilare quiete.

      Otia sunt vite blanda sepulcra pigre.

65

O felix helicon Cirra Nisaque beatus

      Fons vitreus magnis limpha sacrata deis.

Pegasus hunc fodit genitusque cruore Meduse,

      Perseus abscissum cum tulit ense caput.

Floribus accinctus divis celestis odore,

70

      Felices cuius contigit aura quibus,

Omnia quo vernant zephiris crepitantia blandis,

      Pyeridum circum turba pudica canit,

Organa non hominum vano compacta labore,

      Vocibus in sacris sed meliora fremunt,

75

Rumor abest omnis faciuntque silentia silve,

      Que volunt resonos per iuga leta tonos.

Hic locus est heros, parnasi montis in alvo,

      Quem maris a nobis equora multa secant.

O pater ut felix montis quoque gratia talis,

80

      In vestrum veniet si piget ire larem.

Sepius a parvis capitur, frondetque sacellis,

      Integer et tantis consitus ipse bonis.

Nulla fides oculis danda est pater optime nostris

      Auribus et nullus contigit inde sonus.

85

Dicimus auditum, meliores consule testes,

      Rem tantam parvo ledimus ingenio,

Ista tuum moles repleat vigilanda sacellum,

      Fervidus hanc salias, et peragrare iuvet,

Quo oblitus mundum, dulcedine victus amena

90

      Helisias nolles protinus ire domos.

Non tamen ut credas vario pictura colore

      Hoc queat, aut pictor quovis in orbe fuit.

Artificem queris pondus qui transferat istud

      Ingenio perages si velis ipse tuo.

95

Ingenium sensus superat manuumque labores,

      Invidiam superis sepius arte movet.

Sed ridendus ego, moneo dominum magistrum

      Iam vetus in montis culmine civis ades.

Iamque oculis noscis quicquid narramus inertes,

100

      Carmina pro tanto despicis ista loco,

Anxia res amor est nimium persepe cupiscens,

      Quod velit, hoc nimius parcite queso loquor.

Nam tibi iuvenis non furtim sublabitur etas

      Tempus in ingenium preterit omne tuum.

105

Quo fratres inter sacros coramque monarca

      Xpifero doctam dat tibi musa chelim.

Denique me vestros inter numerare clientes,

      Ille tuus forsan non negat arte ferus.

Vivite felices, proprio tibi nomine dempto

110

      Sis quotus et quovis rite vocere modo.

Vt tamen a segni cedamus carmine vestros

      Nature pugiles provoco fretus utro.