11.

Tu mihi quem tanti nosti Nicolae procellis

      Impulsum, veniam si dabis ipse rogo.

En rogo, nam quotiens calamo pro carmine sumo,

      Fit nive frigidius pectus et omne meum.

5

Omne meum dixi, quoniam quecumque faverent,

      Palladis officio, semisepulta iacent.

Semisepulta iacent, immo nam mentior in me,

      Dedita perpetue sunt tumulata neci.

Imperiosa michi, tantum fortuna superbit,

10

      Studium ut nostris auferat ipsa libris.

Non manibus furtim rapuit male sana, procellas

      Invehit, ut mentem non det habere meam.

Antra petunt Muse, tremulis umbrata labruscis,

      Eolus in nostram perfurit usque ratem.

15

Sum Titius memeque sequens nusquamque quiescens,

      Pectora continuis gesto cavata malis.

Parce igitur parcatque meus pater ille verendus,

      Pectore si fracto carmina rauca sonent.

Attamen ammiror, tantis florentia dives

20

      Ingeniis, Bavio carmen habere velit.