3.
Raro pectoribus datur
Humanus celebris numine spiritus
Qui res quas petimus pii
Venturas lacrimis denique noverit.
5
Quod finem dubium parit,
Distantem pariter luctibus et lire,
Pauca te religet prece.
Multorum periit mortibus anxius
Regnum Cesar et ardua
10
Perfossus cecidit sede dolentior
Tandem, quam celebris regens.
Celsam cum petimus scandere regiam
Quid fiat petis? Accipe,
Pheton ut ruat ipsis sine nolumus
15
Nobis Eridano seni,
Casurum breviter dedalidem mari,
Pennantum sequimur supra.
Importabilis est quem parit ardua
Spes luctus, Clipeo vigil
20
Pellit fulmineum, aut debilitat, ferit
In cautum iaculum leve.
Scimus iam reditum de latio senis
Summi, qui Rhodanum petit,
Spretis cesarei Tibridis haustibus
25
Quem votis latium piis
Traxit, nec refugum prosequitur patrem
Mestum cum gemitu, putans
Dannosum reditum non stabilem luit.
Mictas tu querulum gregem,
30
Componas animum, paveat et nichil
Vt miles capiat potens
Ictus, intrepidus capibus obies,
Mictas rem gerier deis,
Ipsum quod peragunt ledere sat nefas.