21. ad litteratissimum sapientie virum suumque
dominum singularem dominum Pasquinum
illustrissimi principis et excelsi domini Mediolani
et cetera Comitisque Virtutum canzelarium dignissimum

Delicie domini domini dignissime scriba,

      Vndique cui noster supplicat orbis, ave.

Forsan et in Modio damnas oblivia, damnas

      Otia Phebeis invidiosa sonis,

5

Quod mea sopitis mutescunt ora Camenis,

      Nulla per Aonias fistula stridet aquas.

Otia cur tanto patiar torpentia somno

      Arguis, oblitum, nec meminisse tui.

Parce tuum, queso, si fas est dicere, vatem

10

      Non expectatis insimulare notis.

Per sacra que cunctis veneratur Roma sacellis,

      Iuro, siquis adhuc sanctus Osyris erit,

Absentem video, totus michi viseris absens,

      Te, quod non possum corpore, mente sequor.

15

Arcus et arma mee mea sunt et spicula Muse:

      His tuus armato pectore miles ero;

Miles ero: te bella geram verbosa iubente,

      Bellica pacifice cedet et ira lire.

Et prius emeritum Tythana recondet Hydaspes,

20

      Devius occiduo sol orietur equo,

Cerdus a Ticino remeabunt flumina nostro,

      Ad fontem versis Abdua curret aquis,

Quam tuus e nostro labatur pectore vultus,

      Hospite quo nostri cordis abundat amor.

25

Tu tamen, ut nostri causas nescire soporis

      Non possis, longe tempora tanta more:

Militie splendor, patrie probitatis alumnus

      Iacobus est, Vermis nobile stemma sui.

Huius in obsequium totas vigilare lucernas

30

      Est michi pro tanto gratia summa viro;

Est tuus, ast meus est dominus, qui quanta iubebit

      Prosunt, non obsunt dantque quietis opem.

Tendere Neptuno timeat quis vela iubente,

      Prelia quis Marte, ni modo mentis inops?

35

Omnia posse deos fas est confidere. Iussu

      Istius exegi per freta longa vias,

Sepe per hostiles turmas animosus ad arma

      Processi inque fugam barbara signa dedi.

Crevit vis animi, dum sic fugientibus insto

40

      Et redit in nostros lapsa iuventa dies.

† Livius est opus † multis versare lituris

      Crimina, mendaces legitimare notas;

Est onus est et honos, precium predulce laboris

      Ipsius est nobis ista iubentis amor.

45

Iam cito fellici contingam littora puppe,

      Cantabit reduces nautica turba deos,

Sepe salutato resonabunt omnia Bacho,

      Liber et alma Ceres, ad tua festa veni.

Glorior interea magna incunabula Rome

50

      Dum vidi et pueris incubitare lupam;

Vbera lambebant, ambobus credita mater

      Blanditur; numquam nescia Martis erat.

Magna vi vidi Romanas tendere vires

      Annua depulsis regibus imperia.

55

Vicimus Hanibalem, Macedonia vincitur et iam

      Sevit in Anthyocum nobile Martis opus.

Iam michi se prebet longi victoria belli,

      Somnio Pieriam sollicitare liram

Vror et ad solitos Phebo stimulante calores

60

      Sentio vocales approperare deas.

Fert animus, fateor, modo sim tibi grata daturus

      Carmina, de nostro principe multa loqui,

Cui tria fellices iusserunt numina fusos

      In sua perpetuos vertere vota dies,

65

Cui favet invicti miranda potencia fati

      ***

Omnibus optatur terris clementia, cunctos

      Allicit et iusti principis imperium.

Cernis ut accessit nostris Verona triumphis?

70

      Menia conspicuis anguibus alta micant,

Millitat et nobis Athesis, iam flumine pulcro

      Ducit velivolas per vada nostra rates.

Angue rubente stupent omnes a gurgite ripe,

      Astupet Adriaci quelibet ora maris.

75

Mirantur pueri, trepidant iuvenesque senesque

      Dum tulit ad Venetos imperiosus iter

Nostraque non ullo Vincencia facta tumultu

      Diluit Euganei spem bene docta ducis,

Stravit iter nobis, aditum patefecit in omnem

80

      Pannonie gentem Theutonicamque domum.

Dum celi dum fata vocant properemus et ipsi

      Protinus Illiricos exsuperare sinus;

Sic Anthenorei superabimus ora Timavi:

      Se vectigalem Dardana tota dabit.

85

Carmina sunt que multa tibi, que plurima scribam

      Otia dum tempus, dum locus apta dabit;

Denique, si totum me vis in carmina labi,

      Queris ut e toto pectore verba traham,

Da michi te facilem (nisi vis, nil crede roganti):

90

      Suscipe Gilberti iura tuenda mei,

Qui tuus est, tuus ipse: tuo quod cedet honori,

      Credere tam fas est quam dubitare nephas.

Et genus et probitas et rerum copia dignum

      Efficit et domino prestita firma fides.

95

Sic tibi sint<que> novem faciles in amore puelle,

      Aspiret votis docta Minerva tuis.

Noster et optato princeps felliciter evo

      Vivat et etherei transeat astra poli.

Pro se proque meo fac me potuisse precari,

100

      Sentiat hic nostras pondus habere preces.

Plura quidem suberant: timui ne forte loquacem

      Oderis; afficior ad tua iussa. Vale.