Moggio Moggi carmina, 6

Testo base di riferimento: P. Garbini, 1996

Cura dell'edizione digitale: Cristina Zanatta


6. Simoni de Cumana Parmensi

Deside dum gracilem meditarer arundine avenam

      Sepius est digitis sumpta tabella meis.

Et modo conabar docilis motare sororum

      Timpana, predulces illinere arte modos.

5

Lesa crepant raucum, valde icta, fidelia pulsum;

      Demoror et cocti plectra linenda paro.

Plectra linenda paro: quidquid molibar, inane

      Hoc erat; obduxit multa litura notas.

Indignor studio; flammis damnare libellos

10

      Mens fuit, admotis urere multa focis.

Sic feror, et laceras cartas captare petenti

      Occurrit digitis pagina parta tuis.

Vox Elycona sonat, que nata bivertice fandi

      Doctior in dulci verba lepore dedit.

15

Hanc celer arripui, veniam meret illa cremandis

      Omnibus, admorunt se sibi labra mea.

Hec mihi dum flueret totiens iterata labellis,

      Letus et effarer nomen amantis amans,

Forsan, et Erebis verum iurabo, videbat

20

      Iam mihi virgineos ipse videre choros;

Thespiadum cantus et fila sonantia Phebi

      Dulcia Pierios elicuere focos:

Elicuere focos, dulci feror ipse furore.

      Tinnula iam modulis systra movere iuvat,

25

Pectora Apollineis sicientia funditus antris

      Mergere, Castalio proluere imbre comas.

Ocius exilui, digitis innubit arundo,

      Et comes et patrie dulcis adegit amor;

Celite prodierat series blandita salute;

30

      Rebar quid ceptum prosequeretur iter.

Viscere torrebar, quidnam placiturus amanti

      Ordirer, dubium copia magna dabat.

Plurima tentabam; tandem celeberrima cantu

      Cum subit hunc tenuis indiga Arena stili,

35

Scribimus et faciles causas paritura iocorum

      Carminis emersit non reticenda cohors.

Est opus in veteri vetus ingens marmoris urbe,

      Quale quis in toto non habet orbe locus.

Ingenium mole<m> superat, vocat illud Arenam,

40

      Cuius ab annosa conditor arte latet:

Te tamen hunc meminit fabella veterrima vulgi,

      Appetis amnicolas qui, Diatrice, deas.

Hanc obit in terete<m> spaciis equalibus orbem

      Murus mirificis structus in astra modis.

45

Moenibus Iliacis puto nec fastigia tanti

      Sint, licet in phidibus, Phebe, vocata tuis.

Non hec Amphion, non hec Rodopeius heros,

      Plaudere frondicome cui potuere trabes.

Heret at interior muris domus, undique circum

50

      Efficit, et summo vertice tota patet.

Saxorum miranda strues, non coctilis illam

      Tegula scalifico condita more tegit.

Mille latent intus talami, sub fornice mille

      Sunt latebre, cecis milleque tecta viis.

55

Per tam his multas lux funditur illa fenestras,

      Quam Venus ad ludos exigit alma suos.

In medio gramenque viret pompamque theatri

      Suspicit: id tantum Dedalus egit opus.

Vendicat hoc aptum templum sibi magna Dyone,

60

      Idque sacrum Veneri constituere patres.

Diva sacerdotes celebres † ingignade † iugi

      Dulcivomes poscit nocte dieque iocos:

Nec fumo est contempta suo Cytherea, per edes

      Sed sua finitimas numina sparsa iacit.

65

Non Cyprus, non celsa Paphus, non alta Cythera

      Densius Ydalie templa dedere dee.

Militat hac tociens pharetra crepitante Cupido,

      Excubat in speculis matris honore vigil:

Ha quociens celeres perstrinxit arundo dolendi

70

      Vulneris incautos! Exedit ossa furor.

Illic cornipedes Satirique et prona furori

      Agmina non trepidas diripuere deas:

Marcidus hic evo meditatur furta Sylenus,

      Pectora lascive cui pupugere dee.

75

Lothide correctus rubiconda labe Priapus

      Intempestivos non timet aure sonos,

Indulget votis vetitos temeraria dive

      Admonitus fureret Pieris ausa loqui.

Cautius est lingue iunxisse repagula, quando

80

      Veneris invenies non caritura fide.

Postibus illabar minimo venalibus asse

      Previus ignaro, si paciere ducem,

Non ut furtivi temeremur fornicis antro:

      Absit, id exhorret sacra poesis enim,

85

Sacra poesis enim, sacre vetuere sorores:

      Daulius hoc monuit cede cruentus humi.

Moenia conscendes, tecum spectacula cernam

      Splendida Scaligero que viguere Iovi.

O quociens dices "quantum pauperrima nobis

90

      Est modo natalis copia nostra soli!",

Forsitan optabis celebri defungier evo

      Hic ubi sit tanti clara Verona. Vale.

Iamque vale, et cunctis humili blandire salute,

      Qui sibi me comitem non renuere pares

95

(Hei! Quid transieram totiens mihi † insito trinos †

      Claustra qui cordis spemque tulere mei?).

"Spe" que fac dicas, "forsan suspiria ducit

      Anxius et memores vos rogat esse sui".

Hanc, age, preterea tenero dignare favore,

100

      Que tibi te nostri pignus amoris adit.