Moggio Moggi carmina, 2

Testo base di riferimento: P. Garbini, 1996

Cura dell'edizione digitale: Cristina Zanatta


2. Iacopino de Robatiis de Mantua
gramatice professori

Roscida Phebei tondebant prata iugales,

      Aurea nocturnos luna vehebat equos.

Noctica, cum primum venere crepuscola iamque

      Exierat blattis stridula turba suis.

5

Me vocat - incessi, pariter conscendimus ambo -

      Letus olivifer: "Has - inquit - habeto notas,

Perlege". Siderea spetie Parnasia virgo

      Dulcia devote verba salutis habet:

"Quisquis et unde fores, quoquo rapereris amore"

10

      Edidit ignaro, dulcibus orsa modis.

Dulcibus orsa modis, animo succussit inerti

      Calcar et Aonias suasit inire focos.

Iussit inire focos, sed qui frenaret euntem

      Torpor et abiecti sauma furoris erat.

15

Quid modo Pierii iuvat impallescere cartis?

      Romulidum veteres occubuere patres.

Occidit in terris si quis fuit emptor Agaves;

      Premia Castalio sunt ibi nulla deo.

Territus effugio pennati terga caballi;

20

      Iudicat infirmas has Galienus aquas.

Ipse vides fulvo gaudent ut secla metallo,

      Terraque Apollineam ridet avara chelim,

Cumque ferant dociles insanos esse poetas,

      A Tritone rubri me trahit unda Tagi.

25

At tua purpureo radiantia carmina textu,

      Carmina Pegasei gurgitis hausta vadis,

Effecere humili meditarer arundine musam,

      Allexere meas in tua vota manus.

Exeror et parili contexere verbula nodo

30

      Molior, obsequium pronus in omne tuum.

Sum tuus, ergo vale: tibi me iunxere Camene,

      Dulcis amor patrie, dulcius ingenium.