2.
Emicat hic motus discurrens ordine pulcro
In Romanam arcem. Sed iam Mutinensia castra
Attigit, et muros iuxta consederat urbis.
Egredimur contra gaudentes more beato:
5
Felix qui citius Cererem deferre recentem
Dulce merum et poterat propter recreare nitentes
Veste sub albenti. Fluit obuia libera plebs hec,
Ingentes dapibus uariis onerata quadrigas,
Cum cecas Aurora polo disiecerat umbras
10
Crinibus auriferis, uultu radiante rubebat
Coniugis et linquens croceum percompta cubile.
Comminus hanc Titan in sidere lora uehendo
Quadrupedum astreo sequitur, mortalibus almam
Lucem promittens, que spes augebat amenas
15
Posse Dei uultus et Virginis ora tueri.
Iam patulas ierat certissima fama per aures
Intemerata uelut phebeiam Virgo figuram
Nanque suam populis retegebat sidere claro.
Concurrunt pariter deuoto lumine cuncti
20
Ethera uerum auidis ferientes uocibus altum,
Vere uelut tepido, linquentes agmine crebro
Australes portus, uolucres sata nostra querelis
Arua petunt, uisis et floribus aera replent
Murmure nanque pio, et campis glomerantur apricis.
25
Conuenere ubi, iunctas clara ad lumina celi
Attollunt palmas, undantia pectora pulsant
Et lacrimis: sanctum pure sic Virginis orant
Sidus, item crepitant celorum his uocibus axes:
"Humanos, Regina poli, miserata labores
30
Semper et afflictum genus hoc mortale sinistris
Fatis erigere et pro nostra, Virgo, salute
Natum orare Deum semper prece sueta potenti,
Da, pia, da, Virgo, quidquam si forte meremur
Ante tue radios frontis, miracula pande,
35
Et qua parte libet uultus ostende serenos
Ipsa tuos: possit gens hec fecunda malorum
Atque salutiferam fidei ridere coronam
Prona satis, quantum tu sis pietatis origo
Cernere, siderei quantum quoque lumen amoris,
40
Et quantum sperare fides ualet alma beatis.
Inclita sed Virgo, maculas ne respice nostras:
Quamuis multiplici illaqueemur origine culpe,
Indignum, tamen at sperans, ne desere uulgus.
Si tua Parma olim potuit spectacula nosse,
45
Si potuit Regina cohors, si totus itemque
Mundus ab occidua motus regione reuisit
Finitimique omnes, nunc desperare licebit
Huic solum populo? Mater, miserere, deorum,
Obtutu nos cerne pio miserere precantum.
50
Hos tibi nunc festos uoto instituemus honores,
Nomine proque tuo mundi spoliabimus huius
Vellera labentis, capientes candida lina,
Magnaque sanctorum penetralia trina colemus
Muneribus dignis luce omni, carmine sancto
55
Pangemus dotesque tuas". Vix talia uulgus
Labile complerat, crocei cum Phebus Eoi
Crinibus auratis emergit clarus in orbe.