29. de Heucrebrio, viroso et saevissimo viro
ode vicesima nona

Heu crebrius clamare matrem, heu crebrius

Audivit omnis ista maerens civitas,

Ea ipsa, mater parturiit dum Heucrebrium,

Ob idque nato tale nomen indutum,

5

Enixa quantis protulit doloribus

Immane monstrum, Tygride et crudelius,

Et Vulpe multo falsius veterrima.

Quid oh, quid oh factus vir hic, de quo loquor,

Egit? Quid et meruit mali hic Heucrebrius?

10

Et coniugem atque liberos, nurus quoque

Impurus omnes sustulit puros mero,

Protentiore. Quod pararat toxius,

Quod nec Thiesteae, nec Atreae manus,

Admiserit nec impia Absyrti soror.

15

Coniectus autem in carcerem invenit modum,

Quo ulcisceretur coniugem, natos, nurus:

Iugulansque se, cum corpore animam perdidit,

Hoc tantum honesti fecit inhonestus prius.