240. ad perillustrem et excellentissimum
Priscianum Bellatum vicesgerentem dignissimum

Cernere Priscianus nitidum cupiebat Olympum,

      Lumine dum caro captus utroque foret,

Carcere et inclusum exorabat saepe Sabinum,

      Vt pro se ardentes funderet usque preces.

5

Tunc super ille manus Christi pro Domine truncas

      Luminibus posuit, terque quaterque rogans.

Audit omnipotens Genitor pia vota precantis,

      Hinc caecus subito cernere coepit ovans,

Nos quoque nunc Divum, pater o venerande, rogemus

10

      Sanet ope aetheria lumen ut ipse tuum.

Vrbs Vtini iuris quae te legumque peritum

      Excolit eximium, laeta erit ac patria,

Sed praeses quoque laetus erit Leonardus et urbis

      Praesidium Adriacae, dulce decusque suae.