230. de laudibus divi Caroli Boromei carmen Ricardi Luisini
iurisconsulti

Non genus illustrisque atavi fascesque superbi

      Fecerunt animum, Carole sancte, tuum.

Nec fecere poli immemorem, quin rectus Olympum

      Cernens sprevisti gaudia cuncta soli,

5

Immensosque tibi placuit servire Tonanti,

      Qui potis est famulos usque beare suos.

Christicolae, Sancti vitam moresque colendos

      Audite, insignis factaque mira ducis.

Carolus abstinuit dapibus laetoque Lyaeo,

10

      Contentus modico, pane et aqua modica,

Noctu divus humi, duris tabulisque cubavit,

      Exorans pro se, pro populoque suo;

At luce exorta miserosque puerosque senesque

      Invisit lacrimans eripuitque fame.

15

Aeternique homines docuit mandata parentis

      Terrarumque orbis temnere ficta bona.

Letiferamque luem haud timuit, nam aere rotundo

      Expulsas glandes, fretus ope aetheria,

Hic martir, virgoque fuit, mortemque subegit,

20

      Fortior, et splendens Angelus ille fuit.

Quem vidisse refert Romana ex urbe Ioannes

      E intus iussu, Domitiane, tuo.

Christicole ergo pii Carlum celebrate beatum,

      Pro nobis validas fundat ut ille preces ...