206. ad excellentissimos iurisconsultos Savorgnanum et
Prampergum qui Cormoreum flumen sine periculo transierunt

Troius Aeneas, veterum lux magna virorum,

      Fortis ductor, aquas horruit aequoreas,

Marphisa, in terris nemo quam terruit, undas

      Insanas fassa est extimuisse maris.

5

Vos quoque non pudeat fluvios metuisse furentes,

      Queis animum mitem lex, toga, musa facit,

Nam si corda ducum montes timuere marinos,

      Multo nempe decet corda pavere magis,

Nec quisquam opponat, cara est quod turba clientum,

10

      Nam patronorum carior est anima.

Si vero obiciunt, laudis quod summa cupido,

      Dicam quod stulti est mergier in fluvio.

Mos veterum servandus erat, quod flumina flava

      Auctaque sunt nullo traicienda modo,

15

... Madius servavit ad unguem,

      Cormoreo rapido dum cito terga dedit.

Tanti, quaeso, viri vestigia clara sequamur,

      Hoc duce nulla unquam sunt metuenda mala.

Hic sophia et vario clarus tu testis Vtina,

20

      Tu quoque Verona et testis et Ausonia.

Contarene pater, iustum cum queris et almis

      Legibus ornatum, repperis hunc hominem.