109. in obitum Paulae Luisiniae
nobilis matronae Vtinensis

Aetatis decimo quinto anno ducta puella

      Pulchra fui ad celebris dulcia tecta viri,

Postque decem menses iucundos edere natos

      Incepi, impleta est queis cito magna domus.

5

Sed mox innumeros infelix mater alumnos

      Extinctos vidi, funera et ipsa viri.

Nunc post lustra decem sex, condita membra sepulchro

      Sunt mea, sed laetus spiritus astra tenet.

Maximus hinc demens, qui nunc mea funera plorat,

10

      Nam dolet ipse bonis dum mala flere putat.

Quis scit, an incipiat mage lividus esse nefandus?

      Sed magis hinc discat nunc bene obire diem.