12. ad Protasium Caimum adulescentem eruditissimum

Grata fuere mihi tua carmina pulchra, dedisti

      Quae mihi, quotidie et sunt mage grata quidem.

Ingentesque tibi, iuvenis doctissime, grates

      Dico, etsi meritas dicere non valeo.

5

Exigua at virtus mihi, sunt nec grandia facta,

      Calliope hinc cesset me cecinisse tua.

Dicimus hoc, non quod tua musa ingrata, quibusnam

      Haec non grata foret? Sed quia parvus ego.

Sed tu cantabis si nos labentibus annis,

10

      Te quoque, ni fallor, nostra Thalia canet,

Et non te extollet tantum mea Musa poetam

      Sed quoque laeta tui maxima gesta Patris.

Perge modo et veteres volvas, nam longior ars est,

      Vita brevis, vates sicque eris eximius.