7. ΛΗΝΑΙΑ

Lux, o beata lux, o

Qua Bacchus et Gigantes

Ferosque vicit Indos,

Qua tigridasque curru

5

Subegit et leones,

Factaque de corymbis

Et pampino corona

Caput sibi revinxit

Et ultimo triumphans

10

Reversus est ab orbe,

Vitemque primus ad nos

Tulit benignus, atque

Ostendit ut liquorem

Nudis iuventa plantis

15

Praeloque de racemis

Elideret Lyaeum:

Deum omnium Lyaeum

Et optimum et supremum.

Quo diluuntur atrae

20

Curaeque et insolentes

Formidines et omnis

Accersitur vicissim

Amica semper altrix

Vitae ipsius voluptas,

25

Venusque Gratiaeque.

Lux, o beata lux, o

Lux digna, quam canamus,

Quam transigamus omnes

Inter Falerna et inter

30

Pulcherrimas choreas

Et candidos lepores

Senes mero madentes

Et ebriae puellae.

Lux, o beata lux, o

35

Quae tam bonum liquorem

Huc prima pertulisti,

Illuceas perennis

Et circumacta in orbem

Has laetior quotannis

40

Festas dapes revisas.

En ergo iam venuste

Puer meraciores

Calices mihi ministra,

Et inde combibones

45

Fac expleas, quot adsunt.

Haec vina sunt Falerna,

Sunt ista Formiana,

Calenaque et Setina,

Albana, Chia lustris

50

Tribus vetustiora.

Vt iam subit medullas,

Vt iam pedes manusque

Nobis tenax Lyaeus

Revincit immerentes!

55

Ac tu quidem Ciofi

Nimis es meae puellae

Intentus in papillas,

Nimis tuos ocellos

Iam plurimo furentes

60

Amore, vino et ira

Defigis in Corinnam.

Quin te Viole, quin te

Ni falsus intuendo

Ego sum, tuos amores

65

Bene novi, et ista, qua tu

Valde cales, amat iam

Iam deperit sodalem

Nostrum salaciorem

Perdicibus vel ipsis,

70

Passerculisque vernis,

Et, siquid invenitur

Procax magis salaxque,

Hunc Vigniam, leporum

Tamen atque Gratiarum

75

Alumnum; at is vicissim

Et pectore et tenellis

Absumitur medullis

Ab impotente flamma.

Quid, o senex proterve,

80

Caper libidinose,

Delire Tucca, quid, o

Quid potus in Fadillae

Gremio satur recumbis?

Neque te pudet quod ipsam

85

Tunicamque palliumque

Pertundis et supinus

Stertis Falerna? Sed nos

Bibamus usque et usque

Et pocula hauriamus

90

Maiora: sic edaces

Curae fugantur omnes;

Quod pluris esse possit,

Quam regna opesque regum.