1. AD IOANNEM MEDICEM CARDINALEM AMPLISSIMVM

Nec mihi Plutus, neque saeva rerum

Omnium Fortuna parens benignam

Praebuit sese, rutilante reges

Quae beat auro.

5

Molle sed Musae ingenium dederunt,

Fingere et cultum docuere carmen,

Dum pererrantem Aonios recessus

Frondibus ornant.

Nam modo aut laudes canimus Deorum,

10

Aut lyram plectro quatimus sonoram;

Et modo heroum pia gesta summo ae-

Quamus Olympo,

Dicimus saevae faculas Diones,

Scribimus tristes iuvenum querelas,

15

Aereis vinctum canimus Tonantem

Colla catenis:

Saepe et ad nostros numeros puellae

Excitae e sylvis properant, Napaeae

Saepe mi texunt vario legentes

20

Flore corollas.

Laetus his memet procul a maligna

Plebe lucorum rapio in recessus,

Quaeque venturis relegantur annis

Carmina condo,

25

Carmina excultae nova dona Musae:

Quae tibi, o rerum columen decusque

Grande nostrarum, Medices, dicanda

Mittimus uni.

Nanque nec vestes Tyrias, nec aurum

30

Possumus, regum nec opes potentum.

Attalum grandi quis enim beatum

Munere donet?

Mittimus lusus facilesque Musas,

Quae tuum fama super astra nomen

35

Efferant, quod non abolere possit

Vlla vetustas.