11. ad Peretum epigramma

Iam Cancer furit igneus recepto

Sole, et purpurei aruere flores,

Nec se caudice roscido comantes

Expandunt sylvae, ut tepente vere

5

Fessus frigidula iacet sub alno

Vicini excipiens levem susurrum

Amnis, nocte vagus viator uda,

Dum clarum niveae iubar Coronae

Suspectat medio per umbram Olympo,

10

Arcturique faces ubi atra primas

Toto dissipat orbe nox tenebras.

Idem me vetat aestus, o Pereti,

Flos verae iuvenum flagrantum amore

Laudis limine abire primo, et usto

15

Huic me exponere, noxioque coelo,

Quare ignosce morae, nec increpare

Cunctantem statue, humidus calorem

Si franget Notus, aridasve frondes

Leni flamine Etesiae movebunt,

20

Quam primum te avidus domi revisam,

Nec mi antiquius aptiusve quicquam.