Giorgio Cichino carmina 2, 125

Testo base di riferimento: Laura Casarsa, 1976

Cura dell'edizione digitale: Barbara Zlobec


125. ad Nicolaum Prosdocimum sponsum

Spicula torpuerant pueri faculaeque parentis

      Atque hominum sensus tristis habebat hyems,

Excutis hunc ardens subito, Nicolae, veternum,

      Quisquis adest miro tactus ab igne calet.

5

Hinc Venerem poscunt pariter iuvenesque senesque,

      Voce canunt Hymen, o Hymenaee, veni.

Quos fausto auspicio concordes iungis amantes,

      Hos etiam aeterno foedere iungat Amor.

Da Nicolae, modo tot basia grata Smaragdae,

10

      Quot dat rus campis vere nitente rosas.