Giorgio Cichino carmina 2, 92

Testo base di riferimento: Laura Casarsa, 1976

Cura dell'edizione digitale: Barbara Zlobec


92. ad Georgium Cichinum

Post mortem immeritam Nasonis, parve Cupido,

      Heu nullum reperis, qui tua gesta canat,

Dum tristis volitas, mater comitatur et una

      Quaerit, nec quenquam comperit illa dolens.

5

Te Venus at tandem misero solatia nato

      Invenit et vati carmina docta dedit:

Provenit hinc summus candor tibi, docte Georgi,

      Nanque Venus vatem te facit egregium.