57.

Magne Pater, numero trinus, virtute sed unus,

      Qui terras moderare aethereamque plagam,

Si, dominum extinctum testantia, nubila terris

      Abstulerant lucem nocte dieque vagam,

5

Pelle, Pater, tandem, Phoebo sua lumina reddens,

      Nec lateat denso Cynthia clara polo.

Omnia laetentur, postquam surrexit ab alto

      Rex tumulo atque Herebi limina fracta dolent.

Spem moriens homini, surgens dedit ille salutem,

10

      Hinc patet ad trinum iam via lata deum.