44. ad Celsum Bellinum Romanum

Quid mea mordaces laceratis pectora curae?

      Quid misero quatitis corda revulsa sinu?

Non mihi securos posthac conceditis annos,

      Vt dederunt primo numina flore deum,

5

Nam varie mentem transversam ducitis, inde est

      Explere officium non satis apta suum.

An tacitis animo stimulis mandata refertis

      Carpere iter Celsum constituisse meum?

Vt penitus solae desint solatia vitae

10

      Atque animae caream parte priore meae.

Hoc reor, ante oculos non frustra errabat imago,

      Sive daret Phoebus lumina, sive soror.

At cum rorantes agitat nox atra quadrigas,

      Sopitum excipiunt somnia mille animum:

15

Nam modo difficiles videor transcendere montes,

      Nunc rapida actutum flumina traiicere,

Currere nunc lateri figens calcaria equino

      Et pedibus longam nunc superare viam.

Romuleam ingressus longo post tempore in urbem

20

      Lustrabam intentis moenia magna oculis

Et iuga circuitu septem mirabar in uno

      Claudere Tarpeio non bene fausta duci;

Templa deum aspicio atque arcus magnumque theatrum,

      Cum titulis tumulos nobiliumque virum.

25

Hinc fessum amplexus pater est Tyberinus in ulnis

      Rettulit et veterum maxima facta ducum,

Vt patria innumeros vigeat servata per annos,

      Cui propriam cives posthabuere animam.

Nam medios Decius moriendi certus in hostes

30

      Maiorum exemplis impulit acer equum;

Ter centum Fabii exurgunt tot millia contra

      Fortiter in Poenos Scipiadumque genus;

Curtius implevit fossam pontemque revellit

      Cocles, vincla timens Clelia navit aquas.

35

Tum vero obstupui victus fulgore nitenti,

      Cum obiecta est oculis curia sacra meis,

Purpureos inter proceres ubi sedibus altis

      Concilium magnus pastor habere solet,

Ne pia relligio metuat dispendia et ingens

40

      Iam sileat veniens ex Aquilone malum.

Luminibus cernens haec ante incognita nostris,

      Haerebam lateri, Celse benigne, tuo:

Filia sic haeret caro pudibunda parenti,

      Parvus in externa sic regione puer.

45

Ne me igitur tanto curarum desere in aestu,

      Qui timeo, quamvis omnia tuta tibi.

Ne rapidi ah soles noceant noceantque labores,

      Cum faciant annis tempora cana gravem.

O utinam comitem et socium ad tua vota vocares,

50

      Vt tibi sim custos, fidus et usque vigil!

O utinam proprios tecum partirier annos,

      Aut acto liceat te revocare gradu,

Vt pariter placidam fas esset ducere vitam

      Atque eadem tumulo clauderet hora duos!

55

At tu iter interea dimitte, tuumque Cichinum

      Visere ne pigeat Faganeosque Lares,

Qui primum excipiunt, alta cum ex arce repente

      Effugis irati tela timenda dei.

Hic nemora, hic saltus, hic sunt florentia prata,

60

      Hic vitrei fontes prosilientis aquae;

Non molles desunt aurae Zephyrique salubres,

      Queis calor umbrosis frangitur usque locis.

Interdum latis lepores agitabimus agris,

      Interdum insidiis excipiemus aves.

65

Principis immerito commota in te ira quiescet,

      Cum repetet Celsi tot benefacta sui,

A teneris annis ad canos usque capillos,

      Quem sequeris domini post pia fata senis.

Nec patriae sedes unquam tenuere, nec ulla

70

      Commoda, posthabita reque domoque tua,

Servitio suavi quin praesto, nocte dieque,

      Sedulus, observans iussa aliena, fores.

Iam revocat facilis bipatenti limine ad aulam

      Iamque parat solitas dicere blanditias,

75

Nam neque cor gestat ferro aut adamante revinctum

      Iratosque diu non decet esse deos.

Tu modo festina sacrae ferre oscula palmae.

      Sit mihi tecum una gratia parta dei:

Tum nos securi ventos spernemus et undas,

80

      Tuta bono in portu cum tua puppis erit.