17. ad Abstemium

Collibus egressus patriis dum rura peragro

      Faganeae, aestivos dum levat umbra dies,

Carmina nulla mihi dictant, velut ante, Camoenae:

      Ingenium numeri deseruere meum.

5

Te sine rus sordet, sordent et amoena vireta,

      Nec capiunt blandi pectora nostra ioci.

Huc ades ergo, tui si qua est tibi cura Cichini,

      Desine vel solitos quaerere, amice, modos.