14.

Quod tandem optato soror est coniuncta marito,

      Hoc, reor, aeternos evoluisse deos.

Affuit Idalia ut thalamo sociaret eodem,

      Iuno utrisque aderit pignora cara ferens:

5

Hinc pariter liceat crescentem cernere prolem,

      Et longam invita vivere morte diem.

At tu Pieridum cultor Phoebique minister,

      Carmine quem nuptam concinuisse iuvat,

Vt sacrum adire nemus valeas fontesque repostos,

10

      Monstret iter firmans docta Minerva pedes:

Tutior hinc superes gressus quaecunque fatigant,

      Hinc merita incipias cingere fronde caput.