46. ad Ioannem Grimanum, episcopum Cenetensem

Iam vale valeatque, domus Grimana, per orbem

      Nobilis, immensis qua fluit aequor aquis.

Mens avet externas iam nunc perquirere terras

      Et trepidi properant longius ire pedes,

5

Non tamen ulla mei facient oblivia Iani

      Tempora, dum membris spiritus ullus erit.

Certum est undivagis vitam committere ventis,

      Cypria ut accelerans littora curva petam:

Hanc colit ante alias magno discrimine terras

10

      Idalia, hic acuit spicula semper Amor.

Ver ubi perpetuum florentes sufficit herbas,

      Nec rigido frondes frigore laedit hyems,

Ipsa Venus nectit vario de flore coronas,

      Huic lateri Charites, huic puer haeret Amor,

15

Nunc niveas aperit reiecta veste papillas,

      Nunc vitreis nudum corpus inundat aquis.

Non timeam Scyllam immanem vastamque Charibdim,

      Quae miseros nautas gutture saepe vorant,

Non fluctus etiam Ionios Strophadasque malignas,

20

      Non freta, quae venti sydera ad alta ferunt,

Dum deus Idaliis me tandem sistat in oris

      Sitque inter Veneris vita beata choros.

Heu male lascivis miscebor amoribus! Eheu

      Ridebit tremulum Cypria turba senem!

25

Aurea parce Venus, volitans mihi parce Cupido:

      Non ego contemno numina magna deum,

Non patriam fera mens, veteres non linquere amicos,

      Est mihi et externas quaerere velle domos.

Marmora non tanti faciam neque divitis auri

30

      Pondera, quin Musarum ocia grata sequar.

Quid prosunt thalami aurati, quid purpura picta,

      Si mihi nox curis est vigilanda malis?

Iane, iuvat potius securam ducere vitam,

      Dum Cenetum tecum sordida rura colo,

35

Iuppiter ipse bonus salubres ubi temperat auras

      Aligerosque micans sol moderatur equos.

Hoc concedite dii, iustis precibusque favete,

      Sollecitant animum crimina nulla meum:

Hinc ubi longa quies oculos noxque ultima claudet,

40

      Florida humus leviter corpus anile tegat.